Dysplazja stawów biodrowych może powodować objawy takie jak: kulawizna/utykanie; niechęć do skakania, wstawania lub ruchu; przenoszenie większości lub ciężaru ciała na kończyny przednie, kończyny tylne wykazujące utratę masy mięśniowej. Często towarzyszy ból bioder.
Diagnostyka:
Niezbędne jest wykonanie dokładnego badania ortopedycznego, ponieważ objawy towarzyszące dysplazji mogą być również spowodowane szeregiem innych schorzeń ortopedycznych lub neurologicznych. Jedną z elementów diagnostyki są zdjęcia RTG.
W celu odpowiedniego ułożenia pacjenta oraz niezbędnej relaksacji mięśni wymagane jest znieczulenie. Należy pamiętać, że diagnostykę można wykonać w każdym wieku, natomiast w przypadku młodych szczeniaków zalecane jest badanie w wieku między 16, a 18 tygodniem życia.
Leczenie:
Nie ma specyficznego leczenia, które byłoby najlepsze w przypadku dysplazji stawów biodrowych. Zalecane leczenie będzie zależeć od wielu czynników, do których należą: wiek, stopień zaawansowania zmian, bolesność, dysfunkcja, wyniki badań dodatkowych (RTG, TK).
Leczenie ma na celu przede wszystkim poprawę komfortu zwierzęcia, a w przypadku młodych pacjentów dodatkowo zmniejszyć ryzyko rozwoju choroby zwyrodnieniowej stawów w późniejszym okresie życia.
W przypadku zdiagnozowanej dysplazji bardzo ważne jest kontrolowanie masy ciała, regularny ruch o umiarkowanej aktywności. Rehabilitacja fizyczna m.in. bieżnia wodna będzie korzystna.
Młodzieńcze zespolenie miednicze (JPS)
Celem JPS jest zmiana kształtu miednicy w okresie wzrostu psa. Dzięki temu jest możliwe zmniejszenie wiotkości bioder poprzez zwiększenie pokrycia głowy kości udowej przez panewkę. Pacjent musi zostać odpowiednio zakwalifikowany do zabiegu, głównym czynnikiem jest wiek szczenięcia (możliwość wykonania zabiegu do około 20 tygodnia życia).
Podwójna osteotomia miednicy DPO/Potrójna osteotomia miednicy TPO.
Pies może zostać poddany podwójnej lub potrójnej osteotomii miednicy (DPO/TPO), pod warunkiem, że ma mniej niż około 10 miesięcy oraz stwierdzoną dysplazję stawów biodrowych. Istotnym czynnikiem kwalifikującym jest obecność zmian choroby zwyrodnieniowej. Podczas tych zabiegów kości miednicy zostają naciętę w dwóch (DPO) lub trzech (TPO) miejscach, a fragmenty kości obrócone, aby panewka stawowa lepiej obejmowała głowę kości udowej. Zmniejsza się również wiotkość stawu biodrowego.
Zapewne w przyszłości w naszej placówce będzie możliwość wykonywania protezowania stawów biodrowych (THR- total hip replacment). Zabieg polega na całkowitej wymianie stawu biodrowego z wykorzystaniem implantu. Do zabiegu kwalifikują się dorosłe psy.
Resekcja głowy (i szyjki) kości udowej (FHO/FHNO)
Metoda może być korzystnym leczeniem dla psów, które nie kwalifikują się do innych metod leczenia.
Proces ten polega na usunięciu głowy kości udowej, co zmniejsza ból spowodowany nieprawidłowym ułożeniem w stawie, luźnością oraz rozciągliwością tkanek miękkich. Po FHO funkcję stabilizującą kończynę przejmują mięśnie. Zabieg ma na celu przede wszystkim łagodzenie bólu, niż utrzymanie lub odtworzenie normalnej funkcji stawu biodrowego. Istotnym kryterium kwalifikującym psa jest masa ciała pacjenta, w przypadku bardzo dużych psów procedura FHO jest mniej pożądana.
Plastyka dogrzbietowego rąbka panewki stawu biodrowego (DAR)
Celem procedury jest wzmocnienie panewki stawu biodrowego poprzez wykorzystanie autoprzeszczepu fragmentów kości. Ten zabieg stanowi alternatywę dla osteotomii miednicy.
W naszej placówce zabiegu ortopedyczne wykonują lek. wet. spec. Radosław Owczarek oraz lek. wet. Michał Stelmaszyk.